Ik ben iemand die dingen al snel een beetje saai gaat vinden, maar het trainersvak zal me nooit gaan vervelen. Zelfs wanneer ik weer precies dezelfde training geef, dan maakt de wisselende doelgroep wel dat ik telkens weer een vertaalslag wil maken naar deze groep.
Zo had ik laatst een groep met een interessante mix van mensen. Het was bij een uitvoeringsinstantie in de arbeids reïntegratie in het Oosten van het land. De groep bestond voor 70 % uit vrouwelijke deelnemers met een HBO-opleiding in o.a. Social work. Zij hadden al flink wat training gehad in gesprekstechnieken en de inhoud (Oplossingsgericht coachen) landde bij hen in vruchtbare aarde.
De andere 30% bestond uit werkmeesters: vaklui van het type ‘ruwe bolster blanke pit’ en duidelijk met het hart op de goede plaats. Ze deden actief mee, maar ik zag ze ook een beetje worstelen met de stof, die soms best abstract en – in hun ogen – ‘soft’ kan zijn.
Wat er dan bij mij gebeurt is dat ik mijn stinkende best ga doen om ook hen te bereiken. En dan ga ik op zoek naar ‘taal’ die voor hen werkt. Dus als ze aan een nieuwe techniek moeten wennen dan toon ik begrip en zeg: ‘Ja, weet je, bier smaakte mij vroeger ook niet meteen lekker en nú lust ik er wel pap van… ‘
Vervolgens vroeg één van de werkmeesters al vóór de 1e pauze: ‘Ja, leuk dit, maar hoe pas ik dit toe bij X? (En X bleek hun aller moeilijkste client aller tijden te zijn). Hierop antwoordde ik: ‘Eigenlijk stel jij een Tour-de-France-vraag…’ Huh? ‘Ja, ik geef je als het ware een nieuwe racefiets en jij vraagt mij: ‘Leuke fiets dit, maar hoe win ik de tour de France?’ Laten we eerst even die racefiets beter leren kennen, akkoord?’ Dit leek te werken…
Later op de dag ontstond er een discussie van het type ‘Mooie methode, hoor, maar wij hebben targets en eigenlijk helemaal geen tijd voor dit soort mooie, begripvolle gesprekken…’
Dit soort bezwaren hoor ik vaker, maar omdat ik weinig invloed heb op de targets, gooide ik na enig luisteren de knuppel in het hoenderhok en zei: ‘Dus eigenlijk is dat wat ik hier kom brengen totaal nutteloos voor jullie? Misschien kunnen we dan gewoon beter stoppen?’
De groep verbaasd natuurlijk… En wie schoot mij te hulp? Die ene werkmeester. Hij zei: ‘Hij heeft gelijk, laten we doorgaan en kijken wat we wél kunnen gebruiken!’
En vervolgens stelde ik de groep gerust met: ‘Weet je, eigenlijk heb ik wel goed nieuws… Want juist als je weinig tijd hebt, kun je maar beter iets gebruiken dat echt werkt, toch? En ja, soms moet je even investeren in iemand om daarna heel veel tijd te winnen door een betere samenwerking!’ En we konden weer verder…
Als trainer ben je niet alleen in gesprek met elke deelnemer, maar óók met de groep als geheel. En de zoektocht naar ‘taal die werkt’, ja, dat vind ik één van de leukste facetten van het trainerschap! Als het lukt, dan hè… (o;
Wist je trouwens dat we tegenwoordig in elk van onze drie methoden een Train-de-Trainer aanbieden? Dus stel dat je gegrepen bent door MGV, OGC of ACT en je wilt die visie zelf gaan uitdragen en anderen erin gaan inwijden, overweeg dan eens één van onze Train-de-trainers. Dit is trouwens ook een aanrader als je als organisatie die methode wilt gaan borgen. Dus wellicht kun je je werkgever nog op goede ideeën brengen… (hint). Ik geef deze vierdaagsen samen met de beste trainers die ik ken. En zelf ben ik momenteel in de leer bij Karin de Galan (Didactisch Meesterschap), dus ook daar ga je van profiteren!
De Train-de-Trainer ACT
De Train-de-Trainer OGC
De Train-de-Trainer MGV
Maandagse maak de wereld mooier mails
Wil je soortgelijke content als hierboven wekelijks in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan in en ontvang iedere maandag een kraak-verse ‘Maandagse maak de wereld mooier mail’ in je inbox. Deze unieke nieuwsbrief wordt door > 5000 mensen gelezen. Zo krijg je elke maandag een dosis nieuwe inspiratie met soms bemoedigende woorden, soms iets prikkelends en vaak iets vermakelijks. En telkens weer is het doel om jou nog veerkrachtiger en effectiever te maken als coachende professional (M/V/NB).