De kracht van menselijkheid

Met de trein onderweg naar een training in de buurt van Leiden.

Er ligt wat sneeuw op het spoor en yep, het treinverkeer is ontregeld.

Ik moet twee keer overstappen en de eerste trein heeft al vertraging. De tweede trein is in zijn geheel uitgevallen. Domino-effect. Nu wordt het echt penibel of ik nog op tijd ga komen.

Ik heb zo een nieuwe groep op een mij onbekende locatie, dus wat voorbereidingstijd ter plaatse is geen luxe.

Ik loop een bomvol perron op en het display zegt ‘Leiden CS’ en in de verte komt een trein aan. Komt het dan toch nog goed? Op de trein staat echter ‘Den Bosch’ en dat is 180 graden de andere kant op. Totale verwarring, zowel op het perron als in de trein. Niemand weet waar deze trein naartoe gaat.
Ik zie een conducteur op het perron en stap de trein weer uit. Er staat een hele groep mensen om hem heen. En hij zegt:

‘Ik sjchàm men aigen dòd aigenlijk… het is verschrikkelijk! Ik hab zalf ook gèn idee! Het beste wa ge kun toen is kieken woar de machinist gàt zetten… En da es dan de richting woar de trein nartoe gaat!’

Zijn woorden raken me, merk ik. Doordat hij tegen alle verwachting in zo ontzettend menselijk is. En pragmatisch tegelijk.

Ik ga zo training geven over Coachen met ACT en besef dat dit de essentie is: Medemenselijk zijn in het contact en samen – voorbij oordelen over goed en slecht – doen wat werkt voor de doelen en waarden van je coachée.

De trein blijkt rechtsomkeert te maken en terug te gaan naar Leiden. Ik heb dus geluk, ben nog net op tijd op de training en heb een leuk verhaaltje om de dag te openen. Dank je wel, fijne conducteur!

Wil jij meer leren over Acceptatie en Commitment Therapie (ACT)?

Kijk dan hier voor het boek, hier voor de online training en hier voor de driedaagse Basistraining.