Coachées zijn niet stuk, ze zijn ‘stuck’

Eerlijk gezegd denk ik dat deze woordkeuze veel zegt over de coach in kwestie. Die wil kennelijk een soort ‘heler’ zijn. Ik snap de aantrekkingskracht daar wel van, want héél lang geleden wilde ik dat zelf ook.

Ik had daar heel romantische beelden bij. Ik zag natuurvolkeren voor me die met een bijzondere ceremonie iemand weer helemaal ‘heel’ maakten. Diep van binnen wilde ik ook zo iemand zijn. Met de nadruk op ‘zijn’. Eigenlijk ging dat over identiteit.

Mijn eigen identiteit, wel te verstaan.

Clients are not broken, they are stuck

Onder andere door mijn ervaring met ACT ben ik daar heel anders over gaan denken. In ACT-land zegt men vaak: ‘Clients are not broken, they are stuck’. Ze zijn dus nooit kapot geweest, ze zijn enkel vastgelopen.

Het is niet onze taak om hen te helen, het is onze taak om een context te creëren waarin coachées kunnen ontdekken wat zij willen doen met de rest van hun tijd op deze planeet. Wat er allemaal binnen hun mogelijkheden ligt. En indien nodig: wat zij te leren hebben om ooit, met een tevreden glimlach weer afscheid te nemen van deze planeet.

Acceptatie en commitment

Misschien is er nu een nieuwe richting nodig en moet het ‘kompas des levens’ worden herijkt. In ACT kijken we dan naar de commitment-kant en doen we o.a. waarden-onderzoek.

Maar het kan ook zijn dat iemand is vastgelopen in verouderde psychologische regels of ideaalbeelden. Misschien moet er iets worden aangegaan dat nu nog spannend is of onbekend. In dit geval kijken we binnen ACT naar de acceptatie-kant van het leven. En naar de vaardigheden die daarbij nodig zijn.

We zitten in hetzelfde schuitje

En niet vanuit een top-down positie (die een ‘heler’ vaak wel heeft), maar vanuit een houding van ‘we zitten allebei in het zelfde schuitje’ en ik ben hierin nét zo menselijk als jij.

Ook coachées zelf kunnen trouwens het gevoel of de overtuiging hebben dat er iets ernstig mis met ze is. En dat ze eerst ‘geheeld’ moeten worden voordat ze een rijk en betekenisvol leven kunnen opbouwen. Het mooie van de ACT-visie is dat we daar niet in mee gaan. Als mens kunnen we namelijk MET ons incomplete / onzekere / stuk-zijnde gevoel simpelweg stappen zetten richting een rijk en betekenisvol leven.

Kom uit de freeze-stand!

Daarmee komen we uit de ‘freeze-stand’ en ontdekken we al doende wat daarin wel en niet werkt. En na een tijdje blijkt vaak dat we nooit stuk zijn geweest. We waren vooral héél erg menselijk!

Ik geloof dat als een coachée zelf naar je toe komt en levend, ademend en voelend voor je zit, dat deze dan al volkomen heel is. En hooguit een beetje vastgelopen.

Coachées zijn dus niet stuk, ze zijn ‘stuck’.

Wil jij meer leren over Acceptatie en Commitment Therapie (ACT)?

Kijk dan hier voor het boek, hier voor de online training en hier voor de driedaagse Basistraining.